Cultuur O' Schok

Gisteren was het eindelijk zover en gingen we voor een korte verkenning naar Santigron, het dorp waar we stage gaan lopen. We moesten om 4u ’s nachts opstaan, om de stadsbus van half 6 te kunnen nemen!!  Na een rit  van meer dan een uur, waarvan het laatste stukje over een zeer hobbelige weg, kwamen we dan aan in het dorp. We hadden horen zeggen dat Santigron stilaan meer begon te verstedelijken, omdat het niet zo ver van Paramaribo ligt. Maar eerlijk gezegd vond ik het niet echt verstedelijkt. Het waren allemaal houten huisjes die kriskras door elkaar stonden. Hier en daar zag je wel een stenen huis en een enkele auto, was dat misschien de verstelijking? Lize, onze gastvrouw en juf van het leri-for-life schooltje in het dorp, stond ons op te wachten. We liepen met haar naar haar huis en kregen thee in een houten hutje dat het schooltje bleek te zijn… Plots stonden er 5 schattige kindjes aan de hut, de ene blootvoets, de andere met sandaaltjes en nog een andere met een boekentasje. Het was dus al snel rond gegaan in het dorp dat er twinners aangekomen waren en dus dachten ze dat er die dag klas was. Jammer genoeg voor hen kwamen we die dag niet om te helpen in het schooltje. We hebben even met hen gespeeld en we merkten meteen op dat ze bijna geen Nederlands verstaan.  Waarschijnlijk zullen de kinderen van de lagere school ook niet zo goed Nederlands verstaan… Dat wat wordt een zware klus!

Rond 9u bracht Lize ons naar de basisschool. Daar bleek dat de directeur afwezig was. De onderdirecteur en juf van de 6^e klas wist niet van onze komst. We hebben dan maar ons stagerooster gegeven en gevraagd of ze ons deze week konden terug bellen. Het was echt jammer dat ze blijkbaar niets wisten dat we die dag gingen komen, want daardoor hadden we alle drie het gevoel dat we niet echt welkom waren. We hebben nog even een kijkje genomen in de klassen en zijn dan maar terug gegaan in de hoop dat we snel iets horen van de directeur. Het zijn net zoals bij ons 6 klassen – van het eerste tot het zesde leerjaar. De aantallen verschillen per klas nogal, maar er zitten nooit meer dan 20 leerlingen, wat natuurlijk voor ons echt wel een luxe is. Zo kunnen we wat individueler gaan werken. De klassen bevinden zich in een soort van paviljoen, waarvan de ramen open zijn, natuurlijk! Je hoort dus in de ene klas alles wat ze in de andere klas zeggen. Nu ja dat is in België ook soms wel het geval als de muren niet echt stevig zijn…  In de klassen zelf is er heel weinig materiaal aanwezig en het viel op dat sommige borden bomvol stonden geschreven. Er was wel een bibliotheek aanwezig en ze zijn bezig met de bouw van een mediatheek (is dit dan misschien de verstelijking?)

Terug bij Lize hebben we onze cracotten met tonijn uit blik gegeten. Met een mes hebben we dat blik open gewrikt. Het was geen gezicht, maar kom, we hadden eten! Waarschijnlijk zullen we de weken dat we in de dorpen zijn vooral moeten overleven van zo’n dingen, want er is hier niet zo veel en ja verse dingen bederven hier met de warmte heel snel!

We zijn nog even naar de rivier gaan kijken, want daar mogen we ons in wassen EN de afwas in doen… Mmmmm ja, dat zullen we nog wel zien! We kunnen ons ook wassen aan een emmer met water dat uit een kraantje komt, en ik denk dat het eerder dat zal worden! We passeerden op een gegeven moment aan een hut waar de menstruerende vrouwen in verblijven, want tijdens hun menstruatie mogen ze niet in hun eigen huis blijven omdat het als onrein beschouwd wordt. Ik was toch wel even geschokt dan, want echt waar, het leken precies meer stallen voor koeien dan een huis! En gewoon ook het feit dat ze niet in hun eigen huis mogen blijven, vind ik zó raar! Dat was toch even slikken. Hygiënisch zou ik het ook niet noemen, al die vrouwen bij elkaar! (verstelijking is hier ver zoek, me dunkt!)

Dan was het alweer tijd om afscheid te nemen van Lize en terug naar de stad te gaan. Deze keer konden we met de schoolbus mee, en al snel (zeker als je slaapt tijdens de rit) stonden we terug in de bruisende stad Paramaribo…  Wat een verschil in anderhalf uur tijd!!